کودک شما با تغذیه مناسب رشد خواهد نمود
به گزارش وبلاگ میزبانی وب، اگر به فرزند خود نشان دهید که از یک رژیم غذایی متعادل و متنوع لذت می برید، او بیشتر وسوسه می گردد که چیزهای تازه را امتحان کند.
کمبود برخی از ریز مغذی ها مثل کم خونی ناشی از فقر آهن یا کم کاری تیروئید، کمبود روی یا بیماری های روماتیسمی، نارسایی های قلبی، اختلالات غدد درون ریز، عدم دریافت تمامی مواد مغذی و املاح یا افزایش مصرف ویتامین های A و D و مسمومیت های ناشی از آنها یا سایر مسمومیت ها با فلزات سمی از جمله جیوه یا سرب، عوامل ایجاد نماینده بی اشتهایی های مرضی بوده و باید سریعا تحت نظر متخصص بچه ها نسبت به تشخیص و درمان آنها اقدامات لازم به عمل آید.
چرا کودکتان کم اشتهاست؟
علاوه بر بیماری های جسمی، محروم شدن بچه از مهر و عاطفه پدری و مادری یا هر دوی آنها یا دوری از یکی یا هر دو تاثیر مستقیم و بسیار چشمگیری در خورد و خوراک و اشتهای بچه داشته و آثار آن به صورت احتمالی در فرایند رشد نمایان می گردد. توجه داشته باشید علاوه بر علل رفتاری در قبال بی اشتهایی بچه ها، نباید سایر عوامل تاثیرگذار را هم دست کم گرفت و به آنها بی اعتنایی نشان داد؛ گرچه این اختلالات نادر است و شیوع کمتری دارد ولی به هرصورت آگاهی شما بزرگواران از علل زیر و چاره اندیشی به موقع و اقدام سریع، خالی از لطف نخواهد بود. اولین عامل غیر رفتاری در ایجاد بی اشتهایی، ابتلای حاد کودک به عفونت های مختلف در اندام های گوارشی، ریوی یا گوش میانی است که سریعا با مشورت متخصص کودک باید چاره اندیشی گردد. علاوه بر عفونت های حاد، عفونت های مزمن یا مصرف دائمی برخی از داروها مثل ضدتشنجها و ضدافسردگی و ضدحساسیتها یا سایر داروهای تجویزی متخصص بچه ها هم در قبال اشتها تاثیر گذار بوده و باید چاره اندیشی گردد.دردسرهای کودک بد غذاکاوه چند وقتی است که برای خوردن هر چیزی بهانه می آورد. او که حالا 7 سال دارد برای اینکه غذا نخورد دست به هر کاری می زند. مثلا وقتی مادر تمام کوششش را برای غذاخور کردن کاوه می نماید، کاوه آغاز به خوردن غذا با دست می نماید و کلی کثیف کاری می نماید تا بالاخره مادر تسلیم گردد و به او اجازه دهد از میز غذا بلند گردد. مادر کاوه از دست این کارهای او کلافه شده است و از طرفی نگران است که کاوه رژیم غذایی سلامت و آنچه بدنش احتیاج دارد دریافت نکند. مادر کاره کوشش نموده در رژیم غذایی کاوه تنوع غذایی ایجاد کند اما پیروز نشده است او را به غذا علاقه مند کند. جو فراست و طاهره ثانوی کارشناسان تربیتی ما سعی دارند به مادر کاوه یاری نمایند، این مشکل را حل نماید.
با کودک بد غذا چکار باید کرد؟
مادر کاوه از اینکه او مرتب غذا نمی خورد ناراحت است. کاوه که 7 سال دارد اغلب با دست غذا می خورد و بدون توجه به تذکرهای خانواده هر جور که خودش دلش بخواهد و هر زمان که بخواهد غذا می خورد. ضمن اینکه کاوه تازگی ها بسیار بدغذا شده و مدام ایراد می گیرد.اگر کودک شما بدغذاست
بچه ها و نوجوانان به انواع و اقسام فشارها و استرس های واقعی یا خیالی واکنش نشان میدهند. غذا خوردن دور میز باید لذت بخش باشد و به خانواده این فرصت را بدهد که با هم صحبت نمایند. تمرکز بیش از حد روی کودک زمانی که او در حال غذا خوردن است می تواند باعث گردد او از خوردن غذا سر باز بزند. مورد دیگری که باعث گیج شدن کودک می گردد این است که در وعده ناهار یا شام انتخاب های زیادی برای خوردن داشته باشد. بچه ها هم باید مانند برادران، خواهران و پدر و مادر وعده غذایی یکسانی داشته باشند.سعی کنید از تکه های کوچک غذا بهره ببرید. ضمن آنکه حواستان به مزه ها و محتوای غذاها باشد. وقتی که می خواهید رژیم غذایی کودک خود را توسعه دهید یکباره تمام گروه های غذایی را وارد رژیم او نکنید بلکه کوشش کنید فرایند آشنایی کودکتان با غذاهای نو به تدریج انجام گردد. به عنوان یک بزرگسال باید با یاری مثال او را هدایت کنید. اگر به فرزند خود نشان دهید که از یک رژیم غذایی متعادل و متنوع لذت می برید، او بیشتر وسوسه می گردد که چیزهای نو را امتحان کند.
ترس و فوبیا
این کاملا طبیعی است که بچه ها از برخی چیزهای کوچک بترسند. در حقیقت تخمین زده می گردد که یکی از 3 کودک برخی زمانها دچار ترس می شوند و بیشترین ترس هم از خون و سوزن، تاریکی و حیوانات است بسیاری از این ترس ها به مرور زمان از بین می فرایند اما این ترسها زمانی که به طور جدی زندگی کودک را تحت تاثیر قرار می دهند می توانند به ترس شدید یا فوبیا تبدیل شوند. بنابراین حواستان باشد برای غذا خوردن کودکتان او را از چیزی نترسانید.والدین باید الگو باشند
بی اشتهایی یا بدغذایی بچه ها در هر شکل، مسئله مهمی است و باید آن را جدی گرفت. بهتر است توجه داشته باشیم که فقط گرسنگی نیست که فرزندمان را به سوی غذا می کشاند و برعکس تنها سیر بودن موجب دوری، پرهیز از غذا یا بی میلی آنها نمی گردد. بخش بزرگی از این احتیاجهای جسمی تحت تأثیر عادتهای خانوادگی، آموزش های والدین، اضطراب بچه ها، احتیاج به جلب توجه و بیماری های جسمی و مسائل روانی و... است. عادت دادن بچه ها به خوردن صبحانه کامل بسیار مهم است اما در خانواده ای که مادر یا پدر رژیم دارند یا میل به صبحانه ندارند یا به دلیل شاغل بودن خیلی زود باید خانه را ترک نمایند، کودک شاهد صبحانه خوردن آنها نیست و طبیعی است که او عادت به خوردن ناشتایی را از نظر فرهنگی و آموزشی پیدا نخواهد کرد. در برخی از موارد مادر آنقدر دیر بیدار می گردد که صبحانه و ناهار را همزمان می خورد. دیر بیدار شدن، خستگی، کوفتگی، بی حوصلگی و بی اشتهایی به همراه می آورد. به عبارت دیگر اگر کودک صبحانه خوردن والدین را به عنوان یک برنامه منظم، دوست داشتنی و مهم نبیند هیچ میلی به یک صبحانه خوب و کامل نخواهد داشت.منبع: آشپزی و تغذیه بچه ها، فاطمه تقدسی نیا،صص62-58، نوید حکمت، چاپ دوم، قم، 1396
منبع: راسخون